Vrij zaaien is vrijheid oogsten
De klimaatwijziging heeft niets met ‘geloven’ te maken. Het is de conclusie van wat we met onze eigen ogen kunnen zien. De permafrost smelt en dat zou een contradictie moeten zijn maar het is een feit. Dieren, bacteriën, virussen, micro-organismen, … die millennia lang door een dikke ijslaag geïsoleerd werden, komen overal vrij en hypothekeren de toekomst van het leven. Dat is geen pessimisme, dat is pure realiteit. Je kan natuurlijk gerustgesteld zijn door beloften van politici en hopen dat multimiljonairs en miljardairs wel met een oplossing komen aandraven. Dat is ijdele hoop. We krijgen dagelijks het bewijs van het tegengestelde. Het leven is bezit en handelswaar geworden voor een hebzuchtelite en denk maar niet dat die iets anders aan hun hoofd hebben dan hun bezit en handelswaar vergroten. Als ze je kunnen ruïneren voor een dollar meer, dan doen ze dat. Veel geruïneerden vormen samen een pak dollars voor de hebzuchtelite, de cravattencriminelen.
Met enkele voorbeelden kan die denkwijze aangetoond worden. Leven begint bij het zaad en dat geldt evenzeer voor planten als voor dieren. Wij, als denkende dieren, kunnen werken aan het behoud van het leven. Wij, als denkende dieren, kunnen werken aan de vernietiging van het leven. Gemakzuchtig als we zijn, werken we aan de vernietiging. Werken aan het behoud is ons te moeilijk. We laten toe dat de hebzuchtelite het zaad dat leven geeft, patenteert en daarmee beslag legt op onze toekomst, op de toekomst van al wie en wat na ons komt.
Deel 1: Zaden patenteren is onrecht zaaien voor de toekomst
Graig Nard, een patentdeskundige, schreef in 2017 voor Alternet een artikel over het patenteren van de cannabisplant. Zijn conclusie is geldig voor alle voedingsgewassen, bloemen, grassen, bomen, insecten, vogels, zoogdieren (waartoe ook wij behoren).
Cannabis blijft dan wel illegaal, dat verhindert niet dat er patenten op genomen worden. Het is moeilijk de logica van het beleid daarin te volgen. De DEA (een drieletterwoord dat staat voor Drugs Enforcement Administration) houdt cannabis in Klasse 1 wat betekent dat de overheid “geen aanvaard medisch gebruik” ziet en een “hoog misbruikpotentieel”. Cannabis staat dan ook geklasseerd bij heroïne en crack-cocaïne. De Amerikaanse overheid staat duidelijk sceptisch tegenover de medische voordelen van cannabis. Jeff Sessions, ooit justitieminister van Trump, noemde het een ‘hype’.
Maar ondertussen is wiet uitgegroeid tot een miljardenbusiness die de schatkist van de helft van de verenigde staten spekt, staten waar de kiezers voor legaal creatief of medisch gebruik gestemd hebben. Van deze beloftevolle industrie getuigt ook de uitgifte van honderden patenten die verband houden met cannabinoïden en diverse cannabisvariëteiten, kweektechnieken en methoden voor het maken van dranken met cannabisextract. Sommige van die producten bevatten een belangrijke hoeveelheid THC (Delta-9-tetrahydrocannabinol), het meest gekende psychoactieve element in cannabis.
Craig Nard doet onderzoek en doceert patentrecht. Hij stelde vast hoe private bedrijven in alle stilte de op cannabis gebaseerde producten en productiemethoden in patenten vastleggen ondanks de plaatsing van cannabis als Klasse 1 drug. Ironisch genoeg is het de Amerikaanse overheid zelf die patent genomen heeft op het “toedienen van therapeutisch effectieve hoeveelheden cannabinoïden”.
De betrokkenheid van de overheid met het patentensysteem roept verschillende interessante vragen op nu de legale wietindustrie floreert en medisch cannabisonderzoek vooruitgang boekt.
Patenteren van levende organismen
Eerst en vooral, hoe kan een individu of een bedrijf patent bekomen op een levend organisme dat in het wild groeit en al meer dan vijfduizend jaar bekend is?
Voormalig voorzitter van het hooggerechtshof, Warren Burger, schreef in 1980 in een zaak de jurisprudentie en zorgde daarmee voor een keerpunt. Hij stelde dat het in aanmerking komen voor patentbescherming niet afhankelijk is van het feit of een stof levend is of niet. De hamvraag is of de uitvinder het werk van de natuur veranderd heeft in zoverre dat het resultaat van de uitvinding kan beschouwd worden als een niet in de natuur voorkomende stof. Warren Burger is geen plantkundige maar eerder een mentaal kapot gelobbyd organisme die met zijn jurisprudentie aan de basis ligt van de vernietiging van natuurlijke organismen.
Daarbij komt nog dat twee federale wetten uitdrukkelijk de patentbescherming van variëteiten erkennen, inclusief de Plant Protection Act van 1930 waarin een uitvinder grondwettelijk gedefinieerd wordt als niet alleen iemand die iets nieuws creëert maar ook iemand die “ontdekker is, iemand die ontdekt en uitvindt”.
Volgens die redenering krijgen seksueel of aseksueel geproduceerde planten patentbescherming, of dat nu bessen of rozen of geraniums zijn. Hetzelfde geldt voor verschillende variëteiten van de natuurlijk voorkomende cannabis Sativa en cannabis Indica planten, ook bekend onder de naam “marihuana”, een naam die ontstaan is uit racisme tegen Mexicanen, bedoeld om de mensen te misleiden.
Botsende wetten
Geen wonder dat deze federale regels en wetten over wiet tegenstrijdig zijn. Veronderstel: de patenthouder daagt een kweker in Colorado (waar wiet voor creatief gebruik gelegaliseerd is) voor een federale rechtbank voor de schending van zijn patent. Vermits het patentrecht een exclusief federale materie is, kan de kweker in Colorado niet argumenteren dat de patentwetgeving niet geldt. Toch kan de kweker aanvoeren dat het patentrecht niet afdwingbaar is. Niet omdat de patentwetten geschonden worden maar omdat het patent een illegale stof beschermt.
De kweker zou kunnen aanvoeren dat de patenthouder hem niet kan verhinderen iets te doen dat volgens federale wetten voor de patenthouder verboden is. De patenthouder kan dan argumenteren dat de federale wetgeving hem het recht geeft om anderen het gebruik of het kweken van zijn gepatenteerde ‘uitvinding’ te verhinderen. Daarom kan een patent op een specifieke variëteit gebruikt worden om te verhinderen dat de variëteit gekweekt of verkocht wordt, zelfs in een staat waar wiet gelegaliseerd is. In theorie kan de patenthouder iemand verhinderen om specifieke gepatenteerde cannabisplanten te kweken eender waar in de VS, of cannabis er legaal is of niet. Dat is tot op heden nog niet gebeurd. Staar je ondertussen niet blind op de consequenties voor cannabis want die wettelijke omlijsting is geldig voor ALLE natuurlijke organismen.
Zoektocht naar variëteiten
Tot slot, waarom zou iemand patent nemen op een cannabisvariëteit, wetende dat hun ‘uitvinding’ een verboden Klasse 1 product is? Een mogelijk antwoord is prospectie. Waar poen kan gepakt worden, nu of in de toekomst, zullen ondernemers de risico’s nemen.
Kwekers werken al of zullen dat binnenkort doen, legaal volgens de staatswetten. Veel patentaanvragers positioneren zich vandaag voor wat ze verwachten in een nabije toekomst: cannabis zal legaal worden voor creatief en medisch gebruik onder de federale VS-wetgeving, met gelijke wetten in alle staten.
Niet iedereen in de cannabisindustrie heeft zoveel hoop. Kleinere kwekers, wetenschappers die de natuurlijke vorm van cannabis aanpassen voor medisch gebruik, vrezen dat agromultinationals zoals Monsanto (Bayer), BASF, Syngenta, e.a., zich zullen bewapenen met cannabispatenten en hun enorme economische macht zullen inzetten om zich in een dominante positie te wringen op een veelbelovende markt.
Een volledige legalisering is voor de VS nog jaren verwijderd, gezien het huidige politieke klimaat. Maar hoe deze dreigende juridische strijd ook zal verlopen, hij zal belangrijke gevolgen hebben voor de innovatie en voor de mogelijkheden van cannabisextracten als medicijn.
Bron: Alternet – Craig A. Nard, Galen J. Roush. – Nederlandse bewerking CannaclopediaNieuws.
Cannaclopedia kan besteld worden. Stuur een mail naar jos@cannaclopedianieuws.com voor meer info.
Deel 2: Zaadbanken en alternatieven