Oorlog tegen vrede

We hebben een internationale anti-oorlogsbeweging nodig, geen cheerleaders voor de wapenindustrie

Een staakt-het-vuren tussen de strijdende partijen, een Russische terugtrekking, een stopzetting van wapenleveringen, een onderhandelde vrede en een stop aan de NAVO. Dit is wat internationaal links als eis zou moeten formuleren met betrekking tot de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, in plaats van op te roepen tot meer wapenleveringen aan het Oekraïense leger of de invasie van Moskou te verdedigen.

Auteur: Ron Jacobs voor Counterpunch
Nederlandse bewerking: CannaclopediaNieuws

Sancties zijn een oorlogsdaad en werken niet

Wanneer alles is gezegd en gedaan en deze oorlog is gestopt, zal de Oekraïense regering waarschijnlijk de grootste vijand zijn voor de overgrote meerderheid van de Oekraïense arbeiders. Als de oorlog lang genoeg duurt, zou de grootste vijand van de overgrote meerderheid van de Russische werkende mensen wel eens hun regering kunnen zijn. De oligarchen in beide naties zullen nog steeds oligarchen zijn, terwijl het Russische en Oekraïense volk de kosten – menselijk, financieel en andere – voor de oorlog zullen dragen.

Als de lezer denkt dat het huidige conflict op de een of andere manier met een andere uitkomst zal eindigen, moeten ze de geschiedenis van vooral de moderne oorlogen, opnieuw bekijken. Waar de burgerbevolking wordt gebombardeerd, worden dienstplichtigen gedwongen te doden en bij duizenden te sterven; waar internationale bankiers leningen verstrekken aan alle partijen totdat de strijd begint. Al die tijd braken generaals en politici onzinnige nonsens over de principes die worden verdedigd, alsof zij zelf principes hadden.

Het wordt voor steeds meer mensen duidelijk dat deze oorlog echt een proxy-oorlog is en dat Oekraïners worden opgeofferd door Washington en zijn klanten (inclusief de regering in Kiev), terwijl Russen worden opgeofferd door hun regering. Geen van beide posities – Oekraïens of Russisch – is er een om jaloers op te zijn. Dit is de perfecte oorlog voor het door de VS gedomineerde militair-industriële complex. Er komen geen lijkzakken thuis, er zijn geen anti-oorlogsdemonstraties en er is vrijwel geen druk om te onderhandelen. Een groot deel van wat gewoonlijk de anti-oorlogsbeweging van de VS is, juicht het Oekraïense leger toe in dit conflict. Kortom, dit is een droomsituatie en Washington en zijn volgelingen zullen vechten tot de laatste Oekraïner om de winsten van de oorlogsindustrie binnen te rijven.

De vrees dat de oorlog zal blijven escaleren is reëel. Eens te meer bewijzen de heersers van de kapitalistische wereld dat oorlog voeren het enige is wat ze echt effectief kunnen doen. Met effectief bedoel ik dat deze heersers meesters zijn in het aanrichten van verwoesting, vernietiging en dood. Bovendien bewijzen ze opnieuw dat ze het grootste deel van hun bevolking kunnen overtuigen dat dit niet alleen een goede zaak is, maar ook moreel en eerbaar.

Degenen die weigeren hun oorlogen en hun beweegredenen voor die oorlogen te accepteren worden ervan beschuldigd ongelijk te hebben. Sinds mijn eerste stuk gepubliceerd werd na de Russische invasie van Oekraïne, zijn er e-mails in mijn mailbox gekomen waarin staat dat mijn anti-oorlogshouding crimineel is. Mijn antwoord is simpel: het is niet crimineel om je te verzetten tegen oorlogsmisdaden. Dit is niet de eerste oorlog waarin dergelijke beschuldigingen zijn gesmeten naar de tegenstanders van die oorlogen. Ik prijs mezelf gelukkig dat dit niet de Eerste of Tweede Wereldoorlog is. Veel Amerikaanse tegenstanders van die oorlogen werden opgesloten.

Anti-oorlogsopvattingen van organisaties of activisten in het westen en in Rusland worden gecensureerd maar wie weet verandert dat wel in de toekomst. Het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid heeft onlangs aangekondigd dat het een nieuwe afdeling heeft opgericht, de Disinformation Governance Board. Nina Jankowicz zal aan het hoofd staan. Zij (en zo staat het in het persbericht van het ministerie) “adviseerde de Oekraïense regering over strategische communicatie”. (https://www.hstoday.us/federal-pages/dhs/dhs-standing-up-disinformation-governance-board-led-by-information-warfare-expert/) Met andere woorden, ze adviseerde hen hoe ze propaganda moeten schrijven en verspreiden. Ze brengt dat scenario nu naar het Amerikaanse publiek. Er wordt verondersteld dat ze zal werken met verschillende manipulatoren van de publieke opinie op bij nieuwsuitzendingen, kranten en tijdschriften en sociale media.

We mogen er dus zeker van zijn dat de verhalen over Kiev, Moskou, Washington en de NAVO die de VS en een groot deel van Europa al verzadigen, zullen voortgezet en geïntensiveerd worden. De afgelopen dagen ben ik beschuldigd van het steunen van de oorlog omdat ik tegen de escalatie van het conflict ben tussen Rusland en Oekraïne. Ik vind dat links beter een niet-gebonden internationale anti-oorlogsbeweging organiseert dan zich als cheerleaders te gedragen voor de NAVO en haar wapenleveranciers.

Mijn reactie op de aanklacht is simpel. Beweren dat escalatie van de oorlog een langere oorlog zal voorkomen, is gewoon onzin. Er kan nu al worden gesteld dat de escalatie de oorlog al heeft verlengd. Zeer weinig echte oorlogen eindigen wanneer een oorlog escaleert. Het resulteert meestal in een verlenging van het conflict en van de gruwel die ermee gepaard gaat. Wie echt geeft om de mensen die onder vuur liggen, zijn degenen die oproepen tot een staakt-het-vuren en onderhandelingen, en niet degenen die de wapenleveranties toejuichen.

Door de oproep aan het begin van dit artikel te verwerpen, verwerpt men de enige zinvolle internationalistische reactie op dit conflict. Door dit antwoord af te wijzen, aanvaard men de keuze voor meer oorlog, ongeacht welke kant men kiest. Kiezen voor vrede of het overwegen ervan staat niet op het lijstje. Militairen en heersers trekken aan de touwtjes. Er is geen anti-oorlog stem. Hun keuze is duidelijk vastgesteld: meer oorlog.

Ron Jacobs is de auteur van Daydream Sunset: Sixties Counterculture in the Seventies, uitgegeven door CounterPunch Books. Zijn laatste werk is getiteld Capitalism: Is the Problem.
Jacobs woont in Vermont en is te bereiken op ronj1955@gmail.com.

Ленинград-Свобода(live)/ Leningrad – Svoboda (live)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *